Bu gün ne böyle bir depomuz var. Ne de canımızı kurtarmak için kullanabileceğimiz bir manivela demiri.
Görülüyor ki bizler yine kaderimizle başbaşayız. Bir gün yine deprem kapımızı çalacak. Şiddeti belki yine 7.4 olacak. Yine bir çok insanımız enkaz altında kalacak. Birileri gelsin de bizi kurtarsın diye feryat ederek saatlerce bekleyeceğiz. Ve zamanında önlem alamadığımız için sevdiklerimizi kaybedeceğiz. Belki o zaman  yanımızda bizi herkesten çok düşünecek Cemalettin Özdemir gibi bir kaymakamımız da olmayacak.
Amerika ve Japonya gibi devletlerde 7.5 şiddetindeki bir depremde hiç kimsenin burnu bile kanamıyor. Bizde ise binlerce can kaybı.
Ne dersiniz bunun adına ayıp mı yoksa kader mi ? diyelim şimdi.