Beni tanıyan arkadaşlarım bilirler.Bundan 9 yıl kadar önce birkaç yıl vekil öğretmenlik yapmıştım.

O yıllarda güzel arkadaşlıklar edindim.Aradan yıllar geçmesine rağmen hepimiz  yıllardır ayda 1 kere toplanırız.Hepsi yapıcı,çocuklara kendi branşlarında kalıcı bilgiler vermeye çalışan işin de iyi niyetli öğretmenlerimiz.

Günlük hayatımda meslekten uzaklaşıp rutine döndüğümden, yıllar önce  ben de sürekli çocuklardan ve okuldan bahsetmezmişim gibi öğretmen topluluğunun sürekli okuldan bahsetmesi beni sıkar ve sık sık konuyu değiştiririm.Benim bile kayıtsız kalamadığım bazı konular hariç elbette.Türkiye Cumhuriyeti velileri  sürekli çocukları ve eğitimleriyle ilgilenen öğretmen topluluğunun kıymetini bilmeli ve şanslarının farkında olmalıdır.Ailelerinin doğru dürüst eğitim öğretimiyle ilgilenmediği çocukları genellikle muhabbet konusudur ve okullarda ki pedogoglar yetersiz kaldığından her branştaki öğretmenlerimiz büyük bir özenle bu çocuklarının durumu üzerinde çaresizce muhabbet eder,çözüme eriştirmeye çalışırlar.Çözüme ulaşamadıkları  çocuklar için ise ne olacak bunların hali diye düşünür,gelecekte ne iş yapacaklar,aile kurabilecekler mi ?Nasıl ebeveynler

Olacaklar diye endişelenirler.

Yaptığımız toplantılar kış aylarına denk geldiğinden dikkatimi çeken diğer bir hususta öğretmenlerimizin üşüyor olması. Tüm gün ders  anlatmaktan tahriş olmuş bademcikleri   yetmiyormuş gibi bir de soğuktan üşütüp grip oluyorlar.2013 yılına giriyoruz.Doğalgaza geçtik

Ve okullar  hiç değişmeyen kaderleriymiş gibi hala soğuk.Yavrularımız  gelecekte grip aşısına hiç gerek duymayacaklar çünkü okulda alıştıkları soğuk sayesinde  soğuğa doğal dayanıklılar.

Çocuklarımızın ve öğretmenlerimizin sıcak okullara, çocuklarımızın sorunlarıyla ilgilenecek uzman pedogoglara kavuşması dileğiyle…